Humor en de dood: Stef Ekkel & René Karst – Liever Te Dik In De Kist
Overlijden bespreken is vaak een zwaar en emotioneel beladen onderwerp, maar sommige artiesten kiezen ervoor om het met een flinke dosis humor aan te pakken. Een sprekend voorbeeld is het nummer Liever Te Dik In De Kist van Stef Ekkel en René Karst. Dit lied, uitgebracht in 2016 als een echte carnavalskraker, benadert de dood op een grappige en onbevangen manier door te zingen over het idee dat je beter kunt genieten van het leven – met alle guilty pleasures zoals eten, drinken en feesten – dan obsessief gezond te leven en feestjes te missen.
De kernboodschap? Liever te dik in de kist dan een leuk feestje gemist! Helaas moeten we hierbij vermelden dat René Karst op 21 november 2025 op 59-jarige leeftijd is overleden aan een hartstilstand, zoals bevestigd door zijn management.
Dit nieuws kwam als een schok voor velen in de muziekwereld, en we betuigen ons respect aan zijn nagedachtenis.
Ironisch genoeg sluit het nummer aan bij zijn levendige persoonlijkheid; het viert het leven voluit, iets wat Karst zelf belichaamde in zijn carrière als zanger en presentator. De lyrics zijn direct en humoristisch, zoals in het refrein: "Liever te dik in de kist, dan weer een feestje gemist." Het nummer portretteert een carefree houding ten opzichte van het leven, waarbij het genieten van genoegens prioriteit krijgt boven strikte diëten of zelfbeheersing.
Humor als middel om het taboe op de dood te doorbreken
Dit kan controversieel overkomen, maar het dient een dieper doel: het doorbreekt het taboe rondom dood en sterfelijkheid. In een cultuur waar rouw vaak serieus en somber is, biedt dit lied een luchtige invalshoek die mensen aan het lachen brengt en uitnodigt tot reflectie over hoe we ons leven leiden.
Voor nabestaanden of mensen die met rouw worstelen, kan zo'n nummer een welkom contrast bieden. Humor helpt om moeilijke thema's bespreekbaar te maken, angsten te relativeren en zelfs troost te vinden in de absurditeit van het leven.
Positieve kijk op afscheid en leven
Het herinnert ons eraan dat afscheid nemen niet altijd puur verdrietig hoeft te zijn; er is ruimte voor lach, herinneringen aan vrolijke momenten en een positieve kijk op wat er écht toe doet. Niet iedereen zal deze humor waarderen – smaken verschillen immers – maar juist die diversiteit maakt het onderwerp dood toegankelijker en menselijker.
In Nederland is het lied een hit geworden, vaak gedraaid tijdens carnaval of feesten, en het illustreert hoe muziek en cabaret culturele normen rondom rouw kunnen uitdagen. Het nummer spoort aan tot een gesprek over gezondheid, levensstijl en sterfelijkheid, en laat zien hoe humor een rol kan spelen in het rouwproces.
Het is een perfect voorbeeld van hoe een simpel, grappig liedje diepere lagen kan raken en helpt om de dood niet alleen als einde te zien, maar als motivatie om voluit te leven – een gedachte die nu, na het verlies van René Karst, nog meer resonantie krijgt.